Peterhead, het grote wachten
Door: Joost
11 Augustus 2008 | Verenigd Koninkrijk, Aberdeen
Zaterdag 9 augustus, Peterhead van steiger A naar steiger B
Dag 26
Het regent, het regent, de pannetjes worden nat.
Tezz heeft een natte kont, wat gister in het doghouse nog heerlijk uit de wind was, lijkt nu de windtunnel bij Fokker, regen wil het schip binnengluiperen, de trap is de waterval bij Hoenderloo.
Alle Tezzen uit de kooi geramd, als ik ergens een hekel aan heb is het de kont in de regen, verhalen dus.
Weinig speling tussen de dwarssteigers van de marina, lastig draaien in de stal.
Maar het lukt, even later liggen we weer met de kop in de wind aan de buitensteiger, walstroom erin en de krulspelden van Gerie kunnen weer opgeladen worden.
Wout haalt nog twee jerrycans diesel, we zitten weer nokkie vol.
Gerie en ik op de fiets naar het centrum, cadeautjes kopen, maar vooral veel kant en klare happen voor de Noordzee, eigenlijk zou je eten moeten hebben, wat je met blik en al kunt verzwelgen, genetisch gezien herkent men de zeezeiler al aan zijn blikopener- achtige tong.
We zijn ( qua Darwin) al op de goede weg.
De vouwfietsen zijn goud waard, we zien diverse collega zeilers met zware boodschaptassen de 5 km naar de supermarkt afleggen.
Er ligt een prachtige Colin Archer (uiteraard met Noren) in de haven.
Twee verweerde bruine koppen op weg naar de Carieb, mogen twee jaartjes weg van huis.
Een droomboot, ongeveer 35 voet, keihard eiken, goed in de lak.
Ze hebben motorpech, verbruiken ongeveer een liter motorolie per uur, dat zou na die twee jaar wel een hoge rekening worden.
Het is een Volvo, het lekkage probleem moet opgelost kunnen worden in Edinburg.
Alle emmers aan boord zijn voor de was geconfiskeerd, de waslijn van voor naar achterstag gespannen en even later wapperen mijn trendy HEMA onderbroeken naast de Sloggie boxershorts van Wout.
Ik zweer bij HEMA onderbroeken. Nergens wordt in de kledingbranche meer aandacht aan een fatsoenlijk ruim kruis en de oud vaderlands gulp gegeven dan bij de HEMA.
Men kan ermee uit de weg, zeker de ouder wordende man.
Wassen verbroedert.
Het internet café wordt gevonden, met trillende handen krijg ik het dan toch eindelijk voor elkaar (geen oog aflatend van de beschrijving van Wout) om dit vage verhaal van de stick naar het weblog te plaatsen.
Terug op het schip is mijn mobiel bijna gesmolten van de oproepen van John Ruiter.
John heeft er zin in en komt vers uit Holland overgevlogen.
Easy Jet Edinbug, 170 euro, trein Aberdeen 38 pond, bus Peterhead, 5 pond en de zaak is gepiept.
Het doet mij genoegen, John (weer) aan boord te hebben.
Hij kent Tezz nog als onttakelde & afgeleefde havenslons, tijden veranderen.
We maakten samen al van menig zeilavontuur met de “Hoop op Zegen” mee, (een dertig tons Friese tjalk), die ik voor Tezz gerestaureerd heb.
Als je met een tjalk (en zeker een platte Friese strontbak) kunt varen, kun je de wereld aan.
Vele tochten op het wad, vele tochten naar de Oostzee, dat was in het Kattegat bijna ons Waterloo geworden.
Zuidooster storm op de kont, een dronken koe was handelbaarder dan de “Hoop”, de hemelpoort stond die dag ruim open.
Met drie man (John, Wim Broekman en ik aan de helmstok. Ook nog een roertalie (lijn door twee drieschijfsblokken) ingeschoren.
De drie duims stalen helmstok stond na het invaren bij Hals (ingang Lymfjorden) zo krom als een hoepel. Dat het roer het die dag gehouden heeft, mag een godswonder heten.
Ik doe John de groeten van Josée van der Staak ( maatje st. Petersburg).
John glimt!
Na de afwas komen de pokerbekers weer op tafel, John is een fenomeen, voor je tot tien kunt tellen staat hij op 15 strafpunten.
Nog een laatste borrel, John wil wel weer direct terugzeilen naar Holland, Wout en ik vinden dat je de wind moet pakken als die er is. Gerie wil liever nog een dag extra in Peterhead blijven.
Wat de toekomst brenge moge ons geleidt de hand des Heer.
Waarheid als een koe natuurlijk ook voor een twijfelachtige Paap.
Slapen, slapen, in ieder geval uitslapen
Zondag 10 augustus, Peterhead en nog steeds rust
Dag 27
Troggen en vloeiende isobaren zijn deze ochtend belangrijker dan een ontbijt.
We kijken door beslagen vensters naar de weerkaartjes, op dit moment is het rustig weer, maar voor dinsdag en woensdag wordt voor ons gedeelte van de Noordzee zware shit verwacht, 8 Bft. en wel op de Forties, vlak bij ons.
Bovendien ruimt de wind via zuidwest naar noordoost.
Kleine 400 mijl zoals de vogel vliegt, geen gezellig haventje in de buurt.
Een geduldig schipper heeft altijd goede wind.
Ik ken ze wel, de maandagochtend vergaderaars, belangrijk belangrijk.
“Ja, maar mijn vrouw staat zondagavond 20.30 uur op de kade in Hellevoetsluis”.
Dom dom: die vergadering stelt helemaal niks voor en Marie wil een weekje later ook nog wel naar het Haringvliet komen.
Zeezeilen is gewoon Las Vegas, shit happens, maar zoek het niet op!
Prijs de berg, maar houdt het dal
Loof de zee, maar blijf aan wal.
John kan via zijn mobiel weerkaartjes van de BBC krijgen, daar wordt je ook niet vrolijk van.
Gerie krijgt haar zin, we zien het niet zitten om midden op de Noordzee in een zware storm te belanden.
Net zo goed kunnen we nu pas na woensdag uitvaren, “so be it”.
Ik leg John en Gerie nog even de tuigage uit, staand en lopend want, de bakstagen, op welke lier welke schoot, belangrijk als de nacht duister is en de wind giert.
Een opmerkelijke zaak is voorts, dat Gerie en zelfs Wout en ik elkaar kunnen passeren in het gangpad tussen kombuis en de dinette.
Met de komst van John behoort dit soort mogelijkheden tot de onmogelijkheden, John valt niet te passeren.
Om evenwicht te scheppen stelt John voor, verse kogelbiefstuk in roomboter, gebakken krieltjes, sla en veel veel mayo te gaan eten deze avond.
Zijn voorstel wordt met luid gejuich ontvangen en even later zijn wij op weg naar de super (Morrissons).
Na het eten sleurt Wout nog een paar guppen uit het water, ga door Wout, alle begin is moeilijk. We kunnen de foto’s thuis altijd nog uitvergroten!
Men leest, de haven is stil, alle Tezzen laden hun hulpstukken aan de aanwezige 220 V bron op, snoer hier mobiel daar.
Whisky en naar de kooi, waar blijft die storm?
Dag 26
Het regent, het regent, de pannetjes worden nat.
Tezz heeft een natte kont, wat gister in het doghouse nog heerlijk uit de wind was, lijkt nu de windtunnel bij Fokker, regen wil het schip binnengluiperen, de trap is de waterval bij Hoenderloo.
Alle Tezzen uit de kooi geramd, als ik ergens een hekel aan heb is het de kont in de regen, verhalen dus.
Weinig speling tussen de dwarssteigers van de marina, lastig draaien in de stal.
Maar het lukt, even later liggen we weer met de kop in de wind aan de buitensteiger, walstroom erin en de krulspelden van Gerie kunnen weer opgeladen worden.
Wout haalt nog twee jerrycans diesel, we zitten weer nokkie vol.
Gerie en ik op de fiets naar het centrum, cadeautjes kopen, maar vooral veel kant en klare happen voor de Noordzee, eigenlijk zou je eten moeten hebben, wat je met blik en al kunt verzwelgen, genetisch gezien herkent men de zeezeiler al aan zijn blikopener- achtige tong.
We zijn ( qua Darwin) al op de goede weg.
De vouwfietsen zijn goud waard, we zien diverse collega zeilers met zware boodschaptassen de 5 km naar de supermarkt afleggen.
Er ligt een prachtige Colin Archer (uiteraard met Noren) in de haven.
Twee verweerde bruine koppen op weg naar de Carieb, mogen twee jaartjes weg van huis.
Een droomboot, ongeveer 35 voet, keihard eiken, goed in de lak.
Ze hebben motorpech, verbruiken ongeveer een liter motorolie per uur, dat zou na die twee jaar wel een hoge rekening worden.
Het is een Volvo, het lekkage probleem moet opgelost kunnen worden in Edinburg.
Alle emmers aan boord zijn voor de was geconfiskeerd, de waslijn van voor naar achterstag gespannen en even later wapperen mijn trendy HEMA onderbroeken naast de Sloggie boxershorts van Wout.
Ik zweer bij HEMA onderbroeken. Nergens wordt in de kledingbranche meer aandacht aan een fatsoenlijk ruim kruis en de oud vaderlands gulp gegeven dan bij de HEMA.
Men kan ermee uit de weg, zeker de ouder wordende man.
Wassen verbroedert.
Het internet café wordt gevonden, met trillende handen krijg ik het dan toch eindelijk voor elkaar (geen oog aflatend van de beschrijving van Wout) om dit vage verhaal van de stick naar het weblog te plaatsen.
Terug op het schip is mijn mobiel bijna gesmolten van de oproepen van John Ruiter.
John heeft er zin in en komt vers uit Holland overgevlogen.
Easy Jet Edinbug, 170 euro, trein Aberdeen 38 pond, bus Peterhead, 5 pond en de zaak is gepiept.
Het doet mij genoegen, John (weer) aan boord te hebben.
Hij kent Tezz nog als onttakelde & afgeleefde havenslons, tijden veranderen.
We maakten samen al van menig zeilavontuur met de “Hoop op Zegen” mee, (een dertig tons Friese tjalk), die ik voor Tezz gerestaureerd heb.
Als je met een tjalk (en zeker een platte Friese strontbak) kunt varen, kun je de wereld aan.
Vele tochten op het wad, vele tochten naar de Oostzee, dat was in het Kattegat bijna ons Waterloo geworden.
Zuidooster storm op de kont, een dronken koe was handelbaarder dan de “Hoop”, de hemelpoort stond die dag ruim open.
Met drie man (John, Wim Broekman en ik aan de helmstok. Ook nog een roertalie (lijn door twee drieschijfsblokken) ingeschoren.
De drie duims stalen helmstok stond na het invaren bij Hals (ingang Lymfjorden) zo krom als een hoepel. Dat het roer het die dag gehouden heeft, mag een godswonder heten.
Ik doe John de groeten van Josée van der Staak ( maatje st. Petersburg).
John glimt!
Na de afwas komen de pokerbekers weer op tafel, John is een fenomeen, voor je tot tien kunt tellen staat hij op 15 strafpunten.
Nog een laatste borrel, John wil wel weer direct terugzeilen naar Holland, Wout en ik vinden dat je de wind moet pakken als die er is. Gerie wil liever nog een dag extra in Peterhead blijven.
Wat de toekomst brenge moge ons geleidt de hand des Heer.
Waarheid als een koe natuurlijk ook voor een twijfelachtige Paap.
Slapen, slapen, in ieder geval uitslapen
Zondag 10 augustus, Peterhead en nog steeds rust
Dag 27
Troggen en vloeiende isobaren zijn deze ochtend belangrijker dan een ontbijt.
We kijken door beslagen vensters naar de weerkaartjes, op dit moment is het rustig weer, maar voor dinsdag en woensdag wordt voor ons gedeelte van de Noordzee zware shit verwacht, 8 Bft. en wel op de Forties, vlak bij ons.
Bovendien ruimt de wind via zuidwest naar noordoost.
Kleine 400 mijl zoals de vogel vliegt, geen gezellig haventje in de buurt.
Een geduldig schipper heeft altijd goede wind.
Ik ken ze wel, de maandagochtend vergaderaars, belangrijk belangrijk.
“Ja, maar mijn vrouw staat zondagavond 20.30 uur op de kade in Hellevoetsluis”.
Dom dom: die vergadering stelt helemaal niks voor en Marie wil een weekje later ook nog wel naar het Haringvliet komen.
Zeezeilen is gewoon Las Vegas, shit happens, maar zoek het niet op!
Prijs de berg, maar houdt het dal
Loof de zee, maar blijf aan wal.
John kan via zijn mobiel weerkaartjes van de BBC krijgen, daar wordt je ook niet vrolijk van.
Gerie krijgt haar zin, we zien het niet zitten om midden op de Noordzee in een zware storm te belanden.
Net zo goed kunnen we nu pas na woensdag uitvaren, “so be it”.
Ik leg John en Gerie nog even de tuigage uit, staand en lopend want, de bakstagen, op welke lier welke schoot, belangrijk als de nacht duister is en de wind giert.
Een opmerkelijke zaak is voorts, dat Gerie en zelfs Wout en ik elkaar kunnen passeren in het gangpad tussen kombuis en de dinette.
Met de komst van John behoort dit soort mogelijkheden tot de onmogelijkheden, John valt niet te passeren.
Om evenwicht te scheppen stelt John voor, verse kogelbiefstuk in roomboter, gebakken krieltjes, sla en veel veel mayo te gaan eten deze avond.
Zijn voorstel wordt met luid gejuich ontvangen en even later zijn wij op weg naar de super (Morrissons).
Na het eten sleurt Wout nog een paar guppen uit het water, ga door Wout, alle begin is moeilijk. We kunnen de foto’s thuis altijd nog uitvergroten!
Men leest, de haven is stil, alle Tezzen laden hun hulpstukken aan de aanwezige 220 V bron op, snoer hier mobiel daar.
Whisky en naar de kooi, waar blijft die storm?
-
11 Augustus 2008 - 11:49
Hinke:
Zo leuk om je verhalen te lezen, heb het gevoel met een spannend boek weggedoken op de bank te zitten.Ben toch stiekem best wel een beetje jaloers op jullie. Geniet er van en kom wel thuis.
Lieve groet,
-
11 Augustus 2008 - 11:50
Jook:
Goedzo, verstandig, jullie zijn nog veel te jong (Ja Joost, ook jij, :-)) om als klein berichtje te eindigen in één van de middenpagina's van een slechte krant...
Alles komt goed. Sterkte met het wachten en veel plezier bij het gokken! -
11 Augustus 2008 - 11:56
Arja:
Wat is wijsheid..Dit is wijsheid! Lijkt me ook prettig, een paar dagen rust en relaxen. Wind is fijn,storm toch iets minder.Toch zou ik wensen daar ook te zijn, ondanks 'bad weather'. De weergoden weten er raad mee de laatse tijd! Maar misschien worden zij het stormen ook moe en zetten ze de zon weer eens in...Ik zend dit voorstel naar ze toe.
Hoop dat er ze het een goed idee vinden. -
11 Augustus 2008 - 17:19
Annette:
Bovenstaande weer met plezier gelezen. Heb inmiddels begrepen van Gerie (op de voice) dat jullie aan de oversteek zijn begonnen.We wensen jullie een voorspoedige reis. -
11 Augustus 2008 - 21:43
Kari:
Fijn te lezen, dat jullie je niet laten verleiden toch te gaan varen!!
Inderdaad...waarom zou je?
Het blijft ontzettend spannend jullie avonturen te lezen en ik betrap mezelf erop, dat ik vaker naar mijn email kijk in de hoop weer mee te kunnen leven :-) !!
Vergeleken bij jullie daar, is het knap saai in Leeuwarden :-)
Het enige wat ik jullie kan sturen is veel liefs uit Leeuwarden!
Blijf voorzichtig ok?
Kari
-
14 Augustus 2008 - 09:17
Els En Hans:
we lezen jullie avontuur met veel plezier. het is net een boek wat we lezen, dat zei iemand anders ook al zag ik. behouden vaart!!!!!!!!!!!!!!!! en veel liefs en knuffel voor Geertje -
19 Augustus 2008 - 07:48
Ans Van Vlieland:
net terug van een weekje zweden heb ik toch mazzel gehad met het bikini weer en leuk dat er 2 mails van jullie op mijn compu zijn binnen gekomen hier nu ook herfst ga nu 2e mail lezen zeil vaar ze gr
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley